Iedereen die kampeert weet dat als hij of zij aankomt en zijn kampeervoertuig opzet bekeken wordt. Het hoort er bij. Als je geluk hebt, kun je tijdens je vakantie zelf meerdere keren genieten. Dit jaar hadden wij echt een bijzonder veldje waar het kijken bijna voyeurisme werd. Kijken en (bijna hardop) lachen. Drie generaties waren aan het stoeien met de "tegenstander". Tentstokken, haringen, hamers en vlonders werden alle kanten opgesleurd. Opa en oma druk met opbouwen en kinderen druk doende met…hun kinderen. Uiteindelijk werd het vakantieverblijf opgeleverd door de ouders aan de kinderen.
Tijdens mijn vakantie ben ik niet de meest spraakzame campinggast. Niet dat ik alleen maar stil voor de tent zit, maar ik geniet vooral van mijn eigen gezin. Lekker eten, drinken, scheppen in de zandbak, spetteren en zwemmen en natuurlijk naar de knutselclub. Toch trek ik altijd andere kinderen aan. Ook dit jaar was ik druk bezig met een knutselcreatie samen met mijn jongste dochter. Een jongetje van een jaar of 5, komt naast mij staan en vroeg of ik hem kon helpen – "meneer kunt u dit even voor mij doen, want ik kan het niet". Op de vraag of hij het al had geprobeerd kwam een ontkennend antwoord…hoe weet je dan dat je het niet kan? Op de vraag of zijn ouders of een broer of zus er was kwam een ontkennend antwoord.
Het begrip "EBO" zou ik graag willen uitroepen bij de (groot)ouders. "EBO" staat voor Eigen Broek Ophouden. Zelf de strijd aangaan met je caravan en voortent of met je eigen kinderen stoeien met scharen en papier. "EBO buurman!"
"EBO" staat voor Eigen Broek OphoudenMaar doen wij dat ook niet vaak in ons werk? In plaats van teams zelfstandig te laten opereren nemen wij het zelf uit handen. Onder het motto "Laat mij dat maar even doen…" Pas EBO toe!
Los van het voyeurisme is elkaar helpen bij op- en afbreken ook een etiquette op de camping als het echt niet gaat. Gewoon even met zijn allen de Duitse gasten helpen om zijn veel te grote caravan tegen het talud op te duwen om
achter de auto te koppelen. Even een oogje in het zeil houden op de kinderen van de buren. Samen ben je sterk en vier je vakantie. Vreemd dat deze etiquette standaard zijn tijdens enkele weken van het jaar, maar dat in ons dagelijks leven wij bijna niet weten wie er naast ons werkt of in het verzamelgebouw zit. Een bekend gezicht daar blijft het bij. Maar als wij op de camping iets onmogelijks kunnen realiseren met mensen die je ongeveer 2 weken kent, wat zou je dan wel niet kunnen bereiken door in je omgeving te kijken met welke "buren" je iets geweldigs kan realiseren? Ken je de buurt? Wat zouden jullie voor elkaar kunnen betekenen? Samen krijg je de caravan wel aangekoppeld – alleen lukt het niet.
Houd het vakantiegevoel nog even vast en zoek elkaar op. Geen openingszin? "Goedemorgen buurman, ken je het EBO principe? Nee? Zullen wij eens een kop koffie drinken en kijken hoe wij elkaars broek nog beter op kunnen houden?"
Schaap & Van Dijk, belastingadviseurs en accountants
Bunschoten 7 september 2017
Wijnant Schaap
